Kisantu RD Congo, waar Solfa haar medisch programma heeft, is een gemeente van +/- 75.000 inwoners. Werkgelegenheid is er quasi onbestaand: het hospitaal, de vele scholen, kloosters, enkele schaarse overheidskantoren en tijdelijke humanitaire missies zijn veruit de enige werkgevers. De economie draait hoofdzakelijk informeel en zonder toegevoegde waarde: kleine handeltjes waar iedereen hetzelfde verkoopt. Mannen vinden soms werk als dagloner, vrouwen verkopen hun onverwerkte landbouwproducten. De tijd van de coöperatieven is voorbij, een teken dat samenhorigheid, leiding en ondernemerschap verloren zijn gegaan. Initiatief wordt soms ontmoedigd omdat autoriteiten nogal arbitrair graantjes komen pikken waar graantjes geoogst worden. Ondernemende mensen vertrekken liever. Het leven is hard. Zelfs 1 $ per persoon per maand opzij hebben om lidgeld voor de ziekenbond te betalen zit er voor velen niet in. Medische zorgen zijn voor velen nochtans onbetaalbaar. Gezond voedsel aanschaffen is moeilijk Eenzijdig maniok eten maakt je wel dik maar daarom niet gezond.
